Karlsbad 1911

Roman Kaula

01-02-2025

Po natychmiastowym zbiciu piona d5 powstaje pozycja wzajemnego zugzwangu. 1...Kd8! 2.Kd6 Ke8 3.d5 Kf8! 4.f6 Ke8 5.Kc5 [5.Kc6 Wc3 6.Kd6 We3=] 5...Wf3! 6.d6 Wxf6 7.Kc6 [7.Wb8 Kd7=] 7...Wf3! 8.Wb8 Kf7 9.d7 Wc3! 10.Kb5 b2! 11.Ka4 Wd3=
Końcówa pozycja zasługuje na diagram.

Diagram końcowy pozycji po 1.Kxd5?=.

Po posunięciu 1.Kd6!! powstaje pozycja w której, po kolejnych forsownych ruchach, czarne w kluczowym momencie nie będą mogły kontrolować pola d7.
1...Kf8 [1...Wf3 2.Kxd5! Wxf5? 3.Ke6!+-] 2.Kxd5! Ke8 3.Kd6 Kf8 4.d5 Ke8 5.f6 Kf8 6.Kc5! Wf3 7.d6 Wxf6
Zasadnicza różnica w tym wariancie, w stosunku do natychmiastowego bicia na d5, związana jest z położeniem króla czarnych na polu f8 (a nie e8 jak w wariancie z biciem) .

Końcowa pozycja wariantu powstającego po 1.Kd6!!
Białe wygrywają 8.Wb8 Kf7 9.d7+-.
Kolejny przykład złożoności końcówek wieżowych, nawet przy tak ograniczonym materiale.